De spanning stond er dik op voorafgaand aan deze wedstrijd bij de teams van trainers Pieter Mulders en Ted Verdonkschot. Mulders is de voorganger van Verdonkschot bij HFC en vierde zes seizoenen successen bij de Koninklijke. Ook een duel trouwens in de subtop van de Tweede Divisie. Het werd een gek duel dat eindigde in een 1-1 gelijk spel, een uitslag waarmee uiteindelijk iedereen tevreden was.
“We hebben niets weggegeven en ik heb een prima HFC gezien. Ja, we hadden kunnen winnen, zeker met die niet gegeven penalty op het eind en de bal van Daniël van Son die niet achter was zou de 0-2 hebben betekend,” aldus Ted Verdonkschot. “De tegengoal was jammer, want Gerard van Rossum – die gehinderd werd – had hem moeten klemmen. Nu stompte hij, kreeg Gertjan Tamerus de bal niet goed weg en scoorden zij, tegen de verhouding, de gelijkmaker.”
En daar was bijna alles mee gezegd. Want HFC had in de harde, door veel overtredingen geplaagde, wedstrijd de winst verdiend, zeker in de eerste helft. Gerard van Rossum mocht weer onder de lat beginnen en Benjamin van den Broek maakte zijn debuut in een door HFC uitstekend begonnen duel. Mooie acties van Daniël van Son, Gertjan Tamerus en Roy Castien, die tot vreugde van HFC nog niet naar een profclub ging. In de 8e minuut mocht de Haarlemse topscorer werken aan zijn doelsaldo. De terecht gegeven strafschop, nadat Massies Artlen Kevin de Visser had gevloerd, werd feilloos door Roy Castien benut: 0-1. Rijnsburgse Boys gebruikte vooral fysiek geweld om terug te komen en na een aantal vermaningen van scheidsrechter Kooi kreeg Jason Halman geel na een beuk op Roy Castien.
Kort hierna pakte Daniël van Son de bal af van Carlos Opoku en ging goed door. Het zou de 0-2 hebben betekend, maar de bal werd ten onrechte uit gegeven. De Haarlemmers bleven beter voetballen, Van den Broek maakte een goed debuut, Wessel Boer en Kevin de Visser blonken uit. Toch kwam Rijnsburgse Boys op 1-1. Bij een scrimmage vloog een hoge bal voor de HFC-goal. Gerard van Rossum werd gehinderd, wilde de bal pakken maar kon niet goed wegstompen. Gertjan Tamerus kreeg de bal ook net niet weg en Jason Halman schoot fraai raak. Het was zeer tegen de verhouding in 1-1.
Rijnsburgse Boys kreeg meer lef en ging nog feller voetballen, hetgeen de wedstrijd niet ten goede kwam. Kevin Sterling werd hard gevloerd, maar gelukkig kreeg verzorgster Carola Bakker kreeg hem weer op de been. Ook Roy Castien kreeg haar hulp na een harde knal op de enkel, waarna Sterling opnieuw werd neergehaald. Danny Hols en Andre Morgan excelleerden in de achterhoede naast de ook goed spelende Oscar Wilffert en Wessel Boer, waardoor Rijnsburgse Boys ondanks het fysieke spel geen kans kreeg. De rust werd met de 1-1 stand bereikt.
In de tweede helft ging Pieter Mulders langs de lijn nog veel harder tekeer en was eigenlijk ex-HFC’er Hidde Prijs de enige thuisspeler die positief opviel. Het werd een spannend en nog steeds keihard duel. De thuisclub, die na het trainingskamp in Spanje waar het vier dagen regende, nooit in het bekende spel kwam ging pas beter spelen toen Jeffrey Jongeneelen werd ingebracht in de 70ste minuut. Hij was wegens ziekte en niet trainen buiten de ploeg gelaten, maar werd gelijk de gevaarlijkste thuisclubspeler. Maar harde overtredingen bleven goed voetbal onmogelijk maken, ook voor de spelers was de spanning te hoog.
HFC behield de beste kansen, goede pogingen waren er van Van den Broek – na een mooie combinatie tussen De Visser en Castien – en van Sterling na een mooie solo. Gescoord werd er niet. In de 84ste minuut ook niet toen Roy Castien een vrije trap keihard inschoot tegen de hand van een verdediger. Iedereen zag de handsbal, de scheidsrechter niet , dus de verdiende penalty kwam er niet. Ook in de laatste minuut werd een handsbal na een schot van Sterling niet gezien. Het bleef 1-1, en zoals gememoreerd was iedereen blij, behalve het thuispubliek, dat hoorde dat Katwijk had verloren en daarom wel een langere wedstrijd had gewild.
Verslag: Henny Rückert
Foto’s: Pim Hols